چشم هایی چه فریبنده  و شیطان داری

قامتی سبز تر از سرو خرامان داری

عطر گیسوی تو پر کرده هوا را ، نکند

لای موهای خودت قمصر کاشان داری

چشم هایت ، عسل ناب  ِ سهند و سبلان

و ... لبانی که به شیرینی سوهان داری

گونه هایت گل من ! ساوه و گل های انار

عطر باران زده ی جنگل گیلان داری

جاده چالوس ِ تنت فصل غزلخوانی هاست

این همه شیفته و مست و غزلخوان داری

شهر با آمدنت یکسره آشوب شده

لشکری پشت خودت مثل رضا خان داری

باغبان ! خانه ات آباد ، دل از ما برده

سیب لبنان که در آغوش فراوان داری

بذل کرده است سمرقند و بخارا... حافظ

تو چه چیزی کم از آن دختر افغان داری

اصفهان با همه ی جاذبه اش می داند

آنچه خوبان همه دارند ، دو چندان داری

(فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم )

توی رگ های خداوند تو جریان داری

امیر نقدی لنگرودی  

از مجموعه غزل لی لا 

چاپ انتشارات پرنیان دیلمان 

چاپ اول دی ماه 1398

چاپ دوم اسفند ماه 1399